می شکافددل نرگس به نگاهت  زیرا

آسمان محو تماشای به راهت    زیرا

برکه پوشیده سیاهی وبرون می آیی

مهربانونگرانست به ماهت    زیرا

کوه،شیرین کم لحظه نارنجی تو

سرشب آینه شعله آهت     زیرا

ما که از(ع،ش،ق)فقط نقطه باران دیدیم

سرخوشاهلهله ی گاه به گاهت    زیرا

بی خبراین همه عاشق تن عریان بودند

لطف کن پیرهن راه به راهت    زیرا

غزل پنجره باشاخه مهتاب شکفت

کوک کن سازدل ازسوزسه گاهت   زیرا

گل سرخی به نشان درسبد این همه روز

زندگی یاگله یاغرق نگاهت  زیراا